Aktywnym składnikiem leku Mirtor jest mirtazapina. Jest to jedna z czterocyklicznych leków przeciwdepresyjnych. W Polsce Mirtor nie jest często stosowany do leczenia depresji. Popularniejszy jest przy leczeniu nerwic, w tym nerwicy uogólnionej (GAD), oraz fobii społecznej. Lek ma silne właściwości wzmagania apetytu. Czasami stosowany jest także przy bezsenności.
Mirtor w badaniach naukowych porównujących efektywność antydepresantów, okazuje się lekiem lepszym od większości innych, w tym SSRI, SNRI, bupropionu, czy reboksetyny.
Skutki uboczne leku to najczęściej: senność, nieostre widzenie, suchość w ustach, oraz przybieranie na wadze.
Deprexetin
Deprexetin to nic innego, jak fluoksetyna. Jeśli nic wam ta nazwa nie mówi, to z pewnością więcej da wam informacja, iż deprexetin ma ten sam składnik aktywny, co słynny lek Prozac. Deprexetin brać możecie na depresje, nerwice, zaburzenia jedzenia, lub na zaburzenie przedwczesnego wytrysku. Na pierwsze dwie dolegliwości, jest jednym z najczęściej stosowanych leków (nie sam deprexetin, ale inne leki zawierające tak, jak i on fluoksetynę). Skuteczność jego nie jest jednak wysoka. Szczególnie kiepsko sprawdza się przy długotrwałych depresjach słabo nasilonych (dystymia). Jest jednak dość bezpieczny, więc lekarze chętnie go przepisują, jako lek pierwszego rzutu.
Nie jest to częsty skutek uboczny, ale zdarzyć się może, że osoba go stosująca przybierze na wadze. Bardziej prawdopodobny jest spadek libido u pacjenta używającego lek.
Doxepin
Doxepin to lek antydepresyjny, który cechują silne właściwości zwalczania nerwic i lęku. Stosowany jest chyba równie często przy depresjach, jak i przy nerwicach. Czasami używany jest nawet w wypadku fobii społecznej, co jest jednak sprawą kontrowersyjną, gdyż fobia społeczna łączona jest z problemami w funkcjonowaniu układu dopaminy i ewentualnie GABA, a Doxepin najprawdopodobniej nie ma wpływu na systemy tych neuroprzekaźników. Skutkami ubocznymi leku mogą być: zmniejszenie ciśnienia krwi, przyrost masy ciała, zmęczenie, oraz senność.
Mirzaten
Aktywnym składnikiem Mirzatenu jest mirtazapina. Należy ona do czterocyklicznych leków przeciwdepresyjnych. W Polsce Mirzaten nie jest często stosowany do leczenia depresji. Popularniejszy jest przy leczeniu nerwic, w tym nerwicy uogólnionej (GAD), oraz fobii społecznej. Lek ma silne właściwości wzmagania apetytu. Czasami stosowany jest także przy bezsenności.
Mirzaten w badaniach naukowych porównujących efektywność antydepresantów, okazuje się lekiem lepszym od większości innych, w tym SSRI, SNRI, bupropionu, czy reboksetyny.
Skutki uboczne leku to najczęściej: senność, nieostre widzenie, suchość w ustach, oraz przybieranie na wadze.
Perazin
Perazin zawiera jako substancję czynną perazyny dimaleinian, który należy do szerokiej grupy neuroleptyków. Wykazuje umiarkowane działanie uspokajające oraz działanie przeciwpsychotyczne. Mimo że jest wiele nowszych i bezpieczniejszych leków (z mniejszymi skutkami ubocznymi) perazyna nadal jest w Polsce popularna w leczeniu schizofrenii. Skutki uboczne w postaci wzrostu masy ciała i objawów spadku energii życiowej, często zniechęcają chorych do kontynuowania terapii.
Xetanor
Xetanor jest jednym z kilku leków antydepresyjnych dostępnych w Polsce, których składnikiem aktywnym jest paroksetyna. Zastosowanie tego leku jest szerokie; lekarze przepisują go pacjentom na: depresję, nerwicę natręctw, fobię społeczną, lęki uogólnione, czy PTSD (zespół stresu pourazowego). Mężczyźni używają leku również przy problemach przedwczesnego wytrysku. Na faktyczne działanie leku trzeba poczekać kilka tygodni (jest to cecha charakterystyczna nie tylko tego leku, ale większości antydepresantów). Xetanor należy do tzw. nowoczesnych antydepresantów, niestety nie tak skutecznych, jak starsze dawniej popularne leki, ale za to bardziej bezpiecznych. Pacjenci czasami rezygnują ze stosowania leku, ponieważ akurat u nich powoduje on niemile widziane skutki uboczne. Pojawić się mogą: senność, nudności, nadmierna potliwość, czy (dość często) problemy z osiąganiem satysfakcji seksualnej.
Mozarin
Mozarin to lek generyczny w stosunku do lexapro. Zawiera escitalopram, który należy do grupy antydepresyjnych leków SSRI. Lek wskazany jest do leczenia epizodów depresji oraz do lęku napadowego. Stosowany jednak jest także przy nerwicach, oraz przy długotrwałej depresji. Escitalopram jest silnym ssri, więc czasami używany jest wtedy, gdy zawiodą słabsze leki z tej grupy. Dziennie przyjmuje się od 10 do 20mg leku. Profil skutków ubocznych Mozarinu jest podobny do wszystkich ssri. Może wystąpić bezsenność, uczucie suchości w ustach, senność, potliwość. Występują także skutki uboczne związane z seksualnością, w tym zmniejszenie libido, oraz trudności z osiągnięciem orgazmu.
Cital
Cital to jeden z kilku dostępnych w Polsce leków zawierających citalopram. To odpowiednik preparatów takich, jak cipramil, citabax, czy citronil. Lek znajduje zastosowanie przede wszystkim przy leczeniu depresji i nerwicy, ale używany bywa także przy męskich problemach z przedwczesnym wytryskiem. Stosowaną dawką początkową najczęściej jest 20mg na dzień, którą przy braku efektów leczenia podwyższa się do 40mg. Cital podziela skutki uboczne, które prezentują także inne leki z jego grupy tj. ssri. Są to: wzmożona potliwość, nudności (zazwyczaj dotyczą one pierwszego, krótkiego, okresu brania leku), nasilone odczuwanie zmęczenia. W związku z tym, że Cital ma także właściwości leku antyhistaminowego powodować może również senność.
Pernazinum
Pernazinum zawiera jako substancję czynną perazyny dimaleinian, który należy do szerokiej grupy neuroleptyków. Wykazuje umiarkowane działanie uspokajające oraz działanie przeciwpsychotyczne. Mimo że jest wiele nowszych i bezpieczniejszych leków (z mniejszymi skutkami ubocznymi) perazyna nadal jest w Polsce popularna w leczeniu schizofrenii. Skutki uboczne w postaci wzrostu masy ciała i objawów spadku energii życiowej, często zniechęcają chorych do kontynuowania terapii.
Peragal
Peragal zawiera jako substancję czynną perazyny dimaleinian, który należy do szerokiej grupy neuroleptyków. Wykazuje umiarkowane działanie uspokajające oraz działanie przeciwpsychotyczne. Mimo że jest wiele nowszych i bezpieczniejszych leków (z mniejszymi skutkami ubocznymi) perazyna nadal jest w Polsce popularna w leczeniu schizofrenii. Skutki uboczne w postaci wzrostu masy ciała i objawów spadku energii życiowej, często zniechęcają chorych do kontynuowania terapii.