Fluoxetin

Składnikiem Fluoxetinu jest fluoksetyna. To chyba najbardziej znany lek antydepresyjny. Właśnie fluoksetyna określona została pigułką szczęścia. W istocie jest to silny SSRI (inhibitor wychwytu zwrotnego serotoniny), często używany jako lek pierwszej linii nie tylko w zaburzeniach depresyjnych, ale i bulimii, czy nawet przedwczesnym wytrysku. Na pełne efekty poczekać należy przynajmniej 2 tygodnie. Użytkownicy często skarżą się na spadek libido podczas stosowania leku.

Citaxin

Lek Citaxin zawiera substancję Citalopram. Należy ona do grupy selektywnych inhibitorów wychwytu zwrotnego serotoniny (SSRI) i dzieli wiele cech wspólnych z innymi członkami tej grupy. Citalopram służy do leczenia depresji, fobii społecznej, oraz nerwicy natręctw. Do skutków ubocznych leku należą uczucie zmęczenia, suchość w ustach, oraz senność. Nie jest lekiem szczególnie aktywizującym użytkownika, więc jeśli problem stanowi motywacja, oraz poziom energii życiowej, Citalopram może nie być najlepszym wyborem.

Citronil

Lek Citronil zawiera substancję Citalopram. Należy ona do grupy selektywnych inhibitorów wychwytu zwrotnego serotoniny (SSRI) i dzieli wiele cech wspólnych z innymi członkami tej grupy. Citalopram służy do leczenia depresji, fobii społecznej, oraz nerwicy natręctw. Do skutków ubocznych leku należą uczucie zmęczenia, suchość w ustach, oraz senność. Nie jest lekiem szczególnie aktywizującym użytkownika, więc jeśli problem stanowi motywacja, oraz poziom energii życiowej, Citalopram może nie być najlepszym wyborem.

Solian

Solian jest lekiem będącym atypowym lekiem antypsychotycznym. Zawiera on amisulpiryd, który pod wieloma względami przypomina inną substancję również stosowaną w psychiatrii: sulpiryd. Początkowo Solian traktowany był jedynie, jako lek, który powinien być stosowany przy schizofrenii. W dużych dawkach, czyli tych przekraczających 500 mg jest bardzo użyteczny we wszelkiego rodzaju psychozach, jednak w znacznie mniejszych (tych do 150 mg) Solian okazał się być bardzo efektywnym antydepresantem. Wykazano, że skuteczniejszy jest od prozacu. Skuteczność leku wiązana jest z tym, że w małych dawkach podwyższa on ilość dopaminy w przestrzeni międzysynaptycznej. Działaniem, więc nawiązuje do stymulantów, które przy depresjach, szczególnie tych długotrwałych są niesamowicie skuteczne. Pacjenci doceniają często również fakt, że amisulpiryd działa o wiele szybciej niż standardowe antydepresanty, oraz silniej niż one wpływa na motywację, oraz energię chorego. Solian może jednak powodować skutki uboczne. Do groźniejszych należą zaburzenia rytmu serca. Amiisulpiryd często podwyższa poziom prolaktyny, więc u kobiet podwyższa bardzo szanse wystąpienia mlekotoku.

Jumex

Składnikiem leku Jumex jest selegilina. Substancja ta zazwyczaj używana jest do walki z chorobą Parkinsona, w tym celu stosuję się selegilinę łącznie z preparatem lewodopa (l-dopa). Jumex jest nieodwracalnym inhibitorem MAO-B, więc podwyższa ilość dopaminy w mózgu, której zbyt mała ilość wiązana jest z chorobą Parkinsona. Dodatkowo, w większych niż 10mg dziennie dawkach selegilina staje się również inhibitorem MAO-A, więc nie jest niespodzianką, iż selegilina czasami używana jest do leczenia depresji. Naukowcy twierdzą również, iż część antydepresyjnych właściwości selegiliny można przypisać substancji, do których selegilina jest w organizmie metabolizowana, czyli do l-amfetaminy i l-metaamfetaminy.

Amitriptylinum

Amitriptylinum to nazwa handlowa Amitryptyliny. Lek ten należy do klasy trójcyklicznych leków antydepresyjnych. Jest na świecie najpopularniejszym lekiem spośród tej grupy. Środek wykazuje działanie antydepresyjne i przeciwlękowe, będąc inhibitorem wychwytu zwrotnego serotoniny i noradrenaliny. Lek wykazuje ciekawą właściwość zwiększania połączeń między neuronami. Skutki uboczne często dotyczą zmniejszonego ciśnienia krwi, oraz suchości w ustach. Użytkownicy skarżą się też na krótkotrwałe omdlenia, przy wstawaniu z pozycji siedzącej, lub leżącej.

Mobemid

Mobemid działa poprzez podwyższanie poziomu kluczowych neuroprzekaźników w mózgu. Zwiększa ilość, przede wszystkim, serotoniny i noradrenaliny, a w mniejszym stopniu dopaminy. Mobemid, a raczej moklobemid, który jest składnikiem mobemidu jest odwracalnym inhibitorem monoaminooksydazy (MAOi). To dość nowa grupa leków antydepresyjnych, młodszych braci nieodwracalnych MAOi, takich jak np. Fenelzyna. Mobemid przepisywany jest najczęściej wtedy, gdy zawiodą leki z innych grup antydepresantów. Lek stosowany jest także przy fobii społecznej. Lek łączy dwie dobre cechy, po pierwsze jest skuteczny, a po drugie jest dość bezpieczny (w przeciwieństwie do nieodwracalnych MAOi). Przy stosowaniu Mobemidu powinno się jednak unikać pewnych leków (przede wszystkim ssri i snri), aby nie doszło do prawdopodobnie śmiertelnych interakcji. Lek powodować może także skutki uboczne. Najczęściej spotykana jest suchość w ustach, oraz bezsenność i pobudzenie, choć to zazwyczaj znika po pierwszych dniach stosowania leku.

Escitil

Escitil jest jednym z mniej znanych zamienników lexapro na polskim rynku. Jest lekiem generycznym, mającym w swym składzie escitalopram. Tak jak pierwowzór Escitil jest również antydepresantem, będącym przedstawicielem grupy ssri. Lek wymaga od chorego przede wszystkim cierpliwości – do nielicznych należą przypadki, w których escitalopram rozpoczął swoje właściwe działanie w okresie krótszym niż dwa tygodnie. Escitil polecać się powinno osobom, których męczy depresja lub nerwica. Zazwyczaj jednak escitalopram nie jest pierwszym lekiem, które pacjent ma przepisany. Wydaje się, że psychiatrzy nie do końca ufają dość nowemu lekowi i wolą przepisywać leki bardziej znane. Prawdopodobnie na względzie jest bezpieczeństwo leczonych, choć badania wykazały, że skutki uboczne prawie nie różnią się od skutków ubocznych powodowanych przez inne ssri. Mogą pojawić się dysfunkcje seksualne, problemy ze spaniem podczas nocy, czasami nudności. Elementem, który wyróżnia Escitil spośród innych leków jemu podobnych jest to, że nie wykazano, aby powodował przyrost masy ciała podczas kuracji.

Lerivon

Lek Lerivon należy do czterocyklicznych środków antydepresyjnych. Działa on antydepresyjnie przynajmniej na dwa sposoby. Po pierwsze zmniejsza wychwyt zwrotny neuroprzekaźników (głównie noradrenaliny), lecz także podwyższa ich wyrzut. Lerivon, a raczej jego substancja aktywna, czyli mianseryna poza depresją znalazła zastosowanie przy leczeniu nerwic. Niektóre skutki uboczne odnotowane przy podawaniu leku mogą okazać się problematyczne. Szczególnie mowa tu o senności, oraz obserwowanym podwyższeniu masy ciała. Nieprzyjemne może także być odstawianie leku.

Lexapro

Lek Lexapro zawiera substancję Escitalopram. Należy ona do grupy selektywnych inhibitorów wychwytu zwrotnego serotoniny (SSRI) i dzieli wiele cech wspólnych z innymi członkami tej grupy, choć w badaniach okazuje się być od nich zarówno bardziej efektywna, jak i lepiej tolerowana. Escitalopram służy do leczenia depresji, fobii społecznej, oraz nerwicy natręctw. Do skutków ubocznych leku należą uczucie zmęczenia, suchość w ustach, oraz senność.