Lek Citaxin zawiera substancję Citalopram. Należy ona do grupy selektywnych inhibitorów wychwytu zwrotnego serotoniny (SSRI) i dzieli wiele cech wspólnych z innymi członkami tej grupy. Citalopram służy do leczenia depresji, fobii społecznej, oraz nerwicy natręctw. Do skutków ubocznych leku należą uczucie zmęczenia, suchość w ustach, oraz senność. Nie jest lekiem szczególnie aktywizującym użytkownika, więc jeśli problem stanowi motywacja, oraz poziom energii życiowej, Citalopram może nie być najlepszym wyborem.
Citronil
Lek Citronil zawiera substancję Citalopram. Należy ona do grupy selektywnych inhibitorów wychwytu zwrotnego serotoniny (SSRI) i dzieli wiele cech wspólnych z innymi członkami tej grupy. Citalopram służy do leczenia depresji, fobii społecznej, oraz nerwicy natręctw. Do skutków ubocznych leku należą uczucie zmęczenia, suchość w ustach, oraz senność. Nie jest lekiem szczególnie aktywizującym użytkownika, więc jeśli problem stanowi motywacja, oraz poziom energii życiowej, Citalopram może nie być najlepszym wyborem.
Fluoxetin
Składnikiem Fluoxetinu jest fluoksetyna. To chyba najbardziej znany lek antydepresyjny. Właśnie fluoksetyna określona została pigułką szczęścia. W istocie jest to silny SSRI (inhibitor wychwytu zwrotnego serotoniny), często używany jako lek pierwszej linii nie tylko w zaburzeniach depresyjnych, ale i bulimii, czy nawet przedwczesnym wytrysku. Na pełne efekty poczekać należy przynajmniej 2 tygodnie. Użytkownicy często skarżą się na spadek libido podczas stosowania leku.
Mirtagen
Amitriptylinum
Amitriptylinum to nazwa handlowa Amitryptyliny. Lek ten należy do klasy trójcyklicznych leków antydepresyjnych. Jest na świecie najpopularniejszym lekiem spośród tej grupy. Środek wykazuje działanie antydepresyjne i przeciwlękowe, będąc inhibitorem wychwytu zwrotnego serotoniny i noradrenaliny. Lek wykazuje ciekawą właściwość zwiększania połączeń między neuronami. Skutki uboczne często dotyczą zmniejszonego ciśnienia krwi, oraz suchości w ustach. Użytkownicy skarżą się też na krótkotrwałe omdlenia, przy wstawaniu z pozycji siedzącej, lub leżącej.
Amitryptylina
Lexapro
Lek Lexapro zawiera substancję Escitalopram. Należy ona do grupy selektywnych inhibitorów wychwytu zwrotnego serotoniny (SSRI) i dzieli wiele cech wspólnych z innymi członkami tej grupy, choć w badaniach okazuje się być od nich zarówno bardziej efektywna, jak i lepiej tolerowana. Escitalopram służy do leczenia depresji, fobii społecznej, oraz nerwicy natręctw. Do skutków ubocznych leku należą uczucie zmęczenia, suchość w ustach, oraz senność.
Deprexetin
Deprexetin to nic innego, jak fluoksetyna. Jeśli nic wam ta nazwa nie mówi, to z pewnością więcej da wam informacja, iż deprexetin ma ten sam składnik aktywny, co słynny lek Prozac. Deprexetin brać możecie na depresje, nerwice, zaburzenia jedzenia, lub na zaburzenie przedwczesnego wytrysku. Na pierwsze dwie dolegliwości, jest jednym z najczęściej stosowanych leków (nie sam deprexetin, ale inne leki zawierające tak, jak i on fluoksetynę). Skuteczność jego nie jest jednak wysoka. Szczególnie kiepsko sprawdza się przy długotrwałych depresjach słabo nasilonych (dystymia). Jest jednak dość bezpieczny, więc lekarze chętnie go przepisują, jako lek pierwszego rzutu.
Nie jest to częsty skutek uboczny, ale zdarzyć się może, że osoba go stosująca przybierze na wadze. Bardziej prawdopodobny jest spadek libido u pacjenta używającego lek.
Venlectine
Venlectine to jeden z zawierających wenlafaksynę leków dostępnych w Polsce. Lek przeciwdziała wychwytowi zwrotnemu serotoniny (podobnie jak szeroka grupa leków antydepresyjnych SSRI) i noradrenaliny. Lek jest bardziej skuteczny od innych nowoczesnych leków walczących z depresją i w związku z tym przepisywany jest chętnie przez lekarzy. Wiele osób zażywających go, lecz próbujących odstawić, narażona jest na nieprzyjemne efekty. Złą sławę zdobyły szczególnie tzw. ?brain zaps?, czyli uczucie wyładowań elektrycznych w mózgu pojawiające się przy odwracaniu głowy, lub szybkim zmianie kierunku patrzenia. Na szczęście efekty odstawienia stopniowo zanikają i większość osób jest od nich wolna w 2-3 miesiąca od zaprzestania używania leku.
Velafax
Lek Velafax zawiera substancję wenlafaksynę. Należy ona do bardzo ostatnio popularnej, choć niedawno odkrytej grupy antydepresantów określanych jako SNRI (inhibitorów wychwytu zwrotnego nie tylko serotoniny ale i noradrenaliny). W badaniach wenlafaksyna pokazuje skuteczność porównywalną, lub wyższą w stosunku do typowych SSRI. Z obserwacji użytkowników wynika iż podwyższenie dawki często wzmacnia efekt antydepresyjny leku. Zwracają oni także uwagę na nieprzyjemne odczucia związane z odstawianiem leku.