Perazin
Perazin zawiera jako substancję czynną perazyny dimaleinian, który należy do szerokiej grupy neuroleptyków. Wykazuje umiarkowane działanie uspokajające oraz działanie przeciwpsychotyczne. Mimo że jest wiele nowszych i bezpieczniejszych leków (z mniejszymi skutkami ubocznymi) perazyna nadal jest w Polsce popularna w leczeniu schizofrenii. Skutki uboczne w postaci wzrostu masy ciała i objawów spadku energii życiowej, często zniechęcają chorych do kontynuowania terapii.
Rispolept
Rispolept to nowoczesny lek antypsychotyczny. Lekarze przepisują go na wiele różnych schorzeń, jednak najczęściej jest stosowany przy schizofrenii. Nie tylko pomaga on zwalczyć objawy wytwórcze choroby (omamy), lecz także objawy negatywne (alienacja chorego, brak motywacji, obniżona emocjonalność)
Stosowany jest również przy Chad (choroba afektywna dwubiegunowa), oraz przy autyzmie. Ostatnio modne wśród lekarzy staje się również przepisywanie rispoleptu na depresję. Trend ten przyszedł do nas ze Stanów Zjednoczonych.
Rispolept może powodować skutki uboczne, a tym najczęściej wskazywanym przez chorych jest wzrost masy ciała. Chorzy skarżą się również na pobudzenie i bezsenność.
Pernazinum
Pernazinum zawiera jako substancję czynną perazyny dimaleinian, który należy do szerokiej grupy neuroleptyków. Wykazuje umiarkowane działanie uspokajające oraz działanie przeciwpsychotyczne. Mimo że jest wiele nowszych i bezpieczniejszych leków (z mniejszymi skutkami ubocznymi) perazyna nadal jest w Polsce popularna w leczeniu schizofrenii. Skutki uboczne w postaci wzrostu masy ciała i objawów spadku energii życiowej, często zniechęcają chorych do kontynuowania terapii.
Peragal
Peragal zawiera jako substancję czynną perazyny dimaleinian, który należy do szerokiej grupy neuroleptyków. Wykazuje umiarkowane działanie uspokajające oraz działanie przeciwpsychotyczne. Mimo że jest wiele nowszych i bezpieczniejszych leków (z mniejszymi skutkami ubocznymi) perazyna nadal jest w Polsce popularna w leczeniu schizofrenii. Skutki uboczne w postaci wzrostu masy ciała i objawów spadku energii życiowej, często zniechęcają chorych do kontynuowania terapii.