Lek Citaxin zawiera substancję Citalopram. Należy ona do grupy selektywnych inhibitorów wychwytu zwrotnego serotoniny (SSRI) i dzieli wiele cech wspólnych z innymi członkami tej grupy. Citalopram służy do leczenia depresji, fobii społecznej, oraz nerwicy natręctw. Do skutków ubocznych leku należą uczucie zmęczenia, suchość w ustach, oraz senność. Nie jest lekiem szczególnie aktywizującym użytkownika, więc jeśli problem stanowi motywacja, oraz poziom energii życiowej, Citalopram może nie być najlepszym wyborem.
Citronil
Lek Citronil zawiera substancję Citalopram. Należy ona do grupy selektywnych inhibitorów wychwytu zwrotnego serotoniny (SSRI) i dzieli wiele cech wspólnych z innymi członkami tej grupy. Citalopram służy do leczenia depresji, fobii społecznej, oraz nerwicy natręctw. Do skutków ubocznych leku należą uczucie zmęczenia, suchość w ustach, oraz senność. Nie jest lekiem szczególnie aktywizującym użytkownika, więc jeśli problem stanowi motywacja, oraz poziom energii życiowej, Citalopram może nie być najlepszym wyborem.
Fluoxetin
Składnikiem Fluoxetinu jest fluoksetyna. To chyba najbardziej znany lek antydepresyjny. Właśnie fluoksetyna określona została pigułką szczęścia. W istocie jest to silny SSRI (inhibitor wychwytu zwrotnego serotoniny), często używany jako lek pierwszej linii nie tylko w zaburzeniach depresyjnych, ale i bulimii, czy nawet przedwczesnym wytrysku. Na pełne efekty poczekać należy przynajmniej 2 tygodnie. Użytkownicy często skarżą się na spadek libido podczas stosowania leku.
Mobemid
Mobemid działa poprzez podwyższanie poziomu kluczowych neuroprzekaźników w mózgu. Zwiększa ilość, przede wszystkim, serotoniny i noradrenaliny, a w mniejszym stopniu dopaminy. Mobemid, a raczej moklobemid, który jest składnikiem mobemidu jest odwracalnym inhibitorem monoaminooksydazy (MAOi). To dość nowa grupa leków antydepresyjnych, młodszych braci nieodwracalnych MAOi, takich jak np. Fenelzyna. Mobemid przepisywany jest najczęściej wtedy, gdy zawiodą leki z innych grup antydepresantów. Lek stosowany jest także przy fobii społecznej. Lek łączy dwie dobre cechy, po pierwsze jest skuteczny, a po drugie jest dość bezpieczny (w przeciwieństwie do nieodwracalnych MAOi). Przy stosowaniu Mobemidu powinno się jednak unikać pewnych leków (przede wszystkim ssri i snri), aby nie doszło do prawdopodobnie śmiertelnych interakcji. Lek powodować może także skutki uboczne. Najczęściej spotykana jest suchość w ustach, oraz bezsenność i pobudzenie, choć to zazwyczaj znika po pierwszych dniach stosowania leku.
Lexapro
Lek Lexapro zawiera substancję Escitalopram. Należy ona do grupy selektywnych inhibitorów wychwytu zwrotnego serotoniny (SSRI) i dzieli wiele cech wspólnych z innymi członkami tej grupy, choć w badaniach okazuje się być od nich zarówno bardziej efektywna, jak i lepiej tolerowana. Escitalopram służy do leczenia depresji, fobii społecznej, oraz nerwicy natręctw. Do skutków ubocznych leku należą uczucie zmęczenia, suchość w ustach, oraz senność.
Aurorix
Aurorix stosowany jest przy różnego rodzaju depresjach, jednak jego skuteczność w porównaniu do innych leków widoczna jest przede wszystkim przy dystymii i depresji atypowej. Moklobemid, będący składnikiem aktywnym aurorixu, jest jedynym przedstawicielem grupy MAOi w Polsce. Dokładniej mówiąc należy do tzw. odwracalnych MAOi. Stosować go mogą również osoby cierpiące na fobię społeczną, gdyż jest również wyraźnie skuteczny w przypadku tej choroby (notabene fobia społeczna występuje bardzo często przy depresji atypowej). Stosując aurorix należy brać pod uwagę możliwość wystąpienia interakcji z innymi lekami. Unikać zdecydowanie powinno się leków wpływających na układ serotoniny, aby ograniczyć możliwość pojawienia się (często śmiertelnego) syndromu serotoninowego. Aurorix raczej nie powoduje wyraźnych skutków ubocznych, chociaż zdażyć może się np. bezsenność.
Velafax
Lek Velafax zawiera substancję wenlafaksynę. Należy ona do bardzo ostatnio popularnej, choć niedawno odkrytej grupy antydepresantów określanych jako SNRI (inhibitorów wychwytu zwrotnego nie tylko serotoniny ale i noradrenaliny). W badaniach wenlafaksyna pokazuje skuteczność porównywalną, lub wyższą w stosunku do typowych SSRI. Z obserwacji użytkowników wynika iż podwyższenie dawki często wzmacnia efekt antydepresyjny leku. Zwracają oni także uwagę na nieprzyjemne odczucia związane z odstawianiem leku.
Velaxin
Velaxin należy do przedstawicieli SNRI. Działanie jego podobne jest do leków ssri (tych podwyższających poziom serotoniny w przestrzeniach międzysynaptycznych poprzez blokowanie jej wychwytu) z taką różnicą, iż oprócz oddziaływania na serotoninę lek w podobny sposób wpływa na układ noradrenaliny. Lek jest także agonistą receptorów opioidowych. Velaxin nie jest jedynym lekiem, którego substancją aktywną jest wenlafaksyna. Bardziej popularnym w Polsce jego odpowiednikiem jest np. efectin, czy velafax. Dawkowanie velaxinu jest bardzo różne. Stosowane dawki mieszczą się najczęściej w granicach od 75mg do 225mg dziennie. Należy zaznaczyć, iż małe przekroczenie dawki maksymalnej najczęściej nie jest groźne. Dużym problemem przy tym leku jest natomiast jego odstawianie. Pacjenci skarżą się na bardzo przykre objawy, uniemożliwiające normalne funkcjonowanie. Doświadczają oni uczucia elektrycznych wyładowań w głowie, w angielskojęzycznej literaturze określanych mianem ?brain zaps?. Poza tym objawy odstawienia zdają się przypominać te spotykane przy tych lekach ssri, które mają krótki okres półtrwania w organizmie. Od pacjentów możemy, więc usłyszeć o odczuwaniu grypopodobnych symptomów.
Luxeta
Lek Luxeta zawiera sertralinę. To substancja z grupy SSRI. Od innych leków z tej grupy Sertralinę odróżnia podnoszenie przy wyższych dawkach również poziomu dopaminy. Przede wszystkim oddziałuje jednak na serotoninę. Poza działaniem antydepresyjnym ważne jest silne działanie przeciwlękowe leku. Choć stosowany również przy leczeniu fobii społecznej, nie jest w tym przypadku bardzo efektywny. Lek nie powoduje tycia, co często użytkownicy traktują jako zaletę.
Mocloxil
Lek Mocloxil zawiera aktywną substancję o nazwie moklobemid. Należy on do grupy inhibitorów monoaminooksydazy. Pośrednio zwiększa on ilość noradrenaliny, serotoniny, oraz w mniejszym stopniu dopaminy. Jest bardzo efektywny w leczeniu depresji, szczególnie w przypadkach w których chory skarży się na brak energii, oraz motywacji. Ważne, iż działa najczęściej szybciej od leków z grupy SSRI .Co ciekawe w większych dawkach pomocny bywa przy fobii społecznej. Czasami w Polsce używany jest do łagodzenia objawów ADHD