Velaxin należy do przedstawicieli SNRI. Działanie jego podobne jest do leków ssri (tych podwyższających poziom serotoniny w przestrzeniach międzysynaptycznych poprzez blokowanie jej wychwytu) z taką różnicą, iż oprócz oddziaływania na serotoninę lek w podobny sposób wpływa na układ noradrenaliny. Lek jest także agonistą receptorów opioidowych. Velaxin nie jest jedynym lekiem, którego substancją aktywną jest wenlafaksyna. Bardziej popularnym w Polsce jego odpowiednikiem jest np. efectin, czy velafax. Dawkowanie velaxinu jest bardzo różne. Stosowane dawki mieszczą się najczęściej w granicach od 75mg do 225mg dziennie. Należy zaznaczyć, iż małe przekroczenie dawki maksymalnej najczęściej nie jest groźne. Dużym problemem przy tym leku jest natomiast jego odstawianie. Pacjenci skarżą się na bardzo przykre objawy, uniemożliwiające normalne funkcjonowanie. Doświadczają oni uczucia elektrycznych wyładowań w głowie, w angielskojęzycznej literaturze określanych mianem ?brain zaps?. Poza tym objawy odstawienia zdają się przypominać te spotykane przy tych lekach ssri, które mają krótki okres półtrwania w organizmie. Od pacjentów możemy, więc usłyszeć o odczuwaniu grypopodobnych symptomów.
Mirzaten
Aktywnym składnikiem Mirzatenu jest mirtazapina. Należy ona do czterocyklicznych leków przeciwdepresyjnych. W Polsce Mirzaten nie jest często stosowany do leczenia depresji. Popularniejszy jest przy leczeniu nerwic, w tym nerwicy uogólnionej (GAD), oraz fobii społecznej. Lek ma silne właściwości wzmagania apetytu. Czasami stosowany jest także przy bezsenności.
Mirzaten w badaniach naukowych porównujących efektywność antydepresantów, okazuje się lekiem lepszym od większości innych, w tym SSRI, SNRI, bupropionu, czy reboksetyny.
Skutki uboczne leku to najczęściej: senność, nieostre widzenie, suchość w ustach, oraz przybieranie na wadze.
Luxeta
Lek Luxeta zawiera sertralinę. To substancja z grupy SSRI. Od innych leków z tej grupy Sertralinę odróżnia podnoszenie przy wyższych dawkach również poziomu dopaminy. Przede wszystkim oddziałuje jednak na serotoninę. Poza działaniem antydepresyjnym ważne jest silne działanie przeciwlękowe leku. Choć stosowany również przy leczeniu fobii społecznej, nie jest w tym przypadku bardzo efektywny. Lek nie powoduje tycia, co często użytkownicy traktują jako zaletę.
ParoMerck
ParoMerck zawiera Paroksetynę, substancję z grupy selektywnych inhibitorów wychwytu zwrotnego serotoniny. Jest lekiem dość bezpiecznym, stosowanym najczęściej przy depresji, ale także przy innych psychiatrycznych schorzeniach, takich jak zespół natręctw, czy fobia społeczna. Częstym objawem ubocznym stosowania leku jest podwyższenie masy ciała, ale ten akurat objaw jest charakterystyczny dla większości leków z grupy SSRI.
Mocloxil
Lek Mocloxil zawiera aktywną substancję o nazwie moklobemid. Należy on do grupy inhibitorów monoaminooksydazy. Pośrednio zwiększa on ilość noradrenaliny, serotoniny, oraz w mniejszym stopniu dopaminy. Jest bardzo efektywny w leczeniu depresji, szczególnie w przypadkach w których chory skarży się na brak energii, oraz motywacji. Ważne, iż działa najczęściej szybciej od leków z grupy SSRI .Co ciekawe w większych dawkach pomocny bywa przy fobii społecznej. Czasami w Polsce używany jest do łagodzenia objawów ADHD
Rexetin
Rexetin to lek antydepresyjny. W aptekach dostać można poza rexetinem inne leki opierające swoje działanie na paroksetynie (np. Xetanor, czy Arketis). Tytułowy lek, często jest pierwszym lekiem, który chory dostaje na problemy z nerwicami, lub depresją. Lekarze skłonni są go przepisywać, ponieważ jest on dość bezpieczny i nie wchodzi w interakcje z często stosowanymi lekami. Należy jednak uważać, aby przypadkiem go nie przedawkować, gdyż jest to możliwe. Zanim ocenimy efektywność Rexetinu przy naszych problemach, powinniśmy dać mu czas, aby w pełni mógł zacząć działać. Jeśli po 5 tygodniach nie odczujemy pozytywnych zmian, powinniśmy poprosić lekarza o podwyższenie dawki, lub zmianę leku na inny. Rexetin może powodować uprzykrzające życie, choć niezbyt groźne skutki uboczne. Najczęstszymi są: senność, nudności i obniżenie libido. Wystąpić może również podwyższenie masy ciała.
Depralin
Depralin jest odpowiednikiem takich leków jak Elicea, Lexapro, Escitil czy Mozarin. Wszystkie te preparaty mają taki sam składnik aktywny. Jest nim escitalopram. Należy on, podobnie jak sławniejszy od niego prozac do selektywnych inhibitorów wychwytu zwrotnego serotoniny. To grupa leków, których działanie opiera się na podwyższaniu w pewien sposób ilości serotoniny w przestrzeni międzysynaptycznej. Zmniejszona ilość serotoniny, lub (co może być niespodziewane) nadaktywność receptorów serotoninowych wiązana jest z depresją. Depralin normalizuje poziom tego, neuroprzekaźnika. Jest to jeden z najsilniejszych ssri, efektywnością przewyższający swoich braci. Nasilenie skutków ubocznych leku nie jest jednak większe niż w przypadku innych ssri. Plusem leku jest to, że niewiązany jest z nim przyrost wagi pacjenta, a ten proces jest bardzo częsty przy lekach antydepresyjnych. Skutki uboczne, które natomiast mogą wystąpić to: bezsenność, u innych osób zbytnia senność i zmęczenie w ciągu dnia, częste także są zaburzenia ze strony przewodu pokarmowego, w tym nudności, oraz rzadziej biegunka. Zarówno u mężczyzn, jak i u kobiet wystąpić mogą zaburzenia seksualne, polegające na zmniejszeniu libido, oraz na trudności dojścia do, lub nawet na niemożliwości osiągnięcia orgazmu.
Arketis
Arketis zawiera Paroksetynę, substancję z grupy selektywnych inhibitorów wychwytu zwrotnego serotoniny. Jest lekiem dość bezpiecznym, stosowanym najczęściej przy depresji, ale także przy innych psychiatrycznych schorzeniach, takich jak zespół natręctw, czy fobia społeczna. Częstym objawem ubocznym stosowania leku jest podwyższenie masy ciała, ale ten akurat objaw jest charakterystyczny dla większości leków z grupy SSRI.
Efectin
Wenlafaksyna znajdująca się w leku efectin to antydepresant z grupy SNRI. Skrót oznacza inhibitory wychwytu zwrotnego serotoniny i noradrenaliny. Efectin poza depresją stosowany jest także przy nerwicy uogólnionej i innych zaburzeniach nerwicowych. Większe dawki oznaczają statystycznie przy tym leku większą szansę poprawy, więc podwyższanie dawek u osób, u których lek nie zadziałał ma racjonalne podstawy. Efectin szczególnie skuteczny jest u leczących się na depresję osób uzależnionych od opioidów (w tym od heroiny). Skutki uboczne efectinu nie są rzadkie. Osoby rozpoczynające kuracje lekiem spodziewać się mogą następujących działań niepożądanych (wymieniam w kolejności od najbardziej prawdopodobnych, do tych rzadziej spotykanych): bóle głowy, nudności, bezsenność, problemy seksualne, suchość w ustach
Andepin
Składnikiem Andepinu jest fluoksetyna. To chyba najbardziej znany lek antydepresyjny. Właśnie fluoksetyna określona została pigułką szczęścia. W istocie jest to silny SSRI (inhibitor wychwytu zwrotnego serotoniny), często używany jako lek pierwszej linii nie tylko w zaburzeniach depresyjnych, ale i bulimii, czy nawet przedwczesnym wytrysku. Na pełne efekty poczekać należy przynajmniej 2 tygodnie. Użytkownicy często skarżą się na spadek libido podczas stosowania leku.