Fluoksetyna

30 Replies to “Fluoksetyna”

1. Skutecznosc

   9.1

   Brak skutków ubocznych

   1.2

   Oplacalnosc

   5.3

   Floksetyną leczyłam się na bulimie przez 8 miesięcy, brałam dawkę 60. Powiem tak bez tego leku na pewno bym sobie nie poradziła z chorobą, pierwsze dwa miesiące stopniowo zwiększałam dawkę, dlatego na początku było mi bardzo ciężko, godzinami mogłam leżeć w ciemnym pokoju albo gapić się na sufit… Po tym czasie lek już się rozkręcił i działał, byłam pewniejsza siebie, bardziej opanowana, ale też łapałam często zawiechy, byłam bardziej rozkojarzona, jakby mój mozg był zamydlony… Oglądałam filmy, a później kiedy miałam opowiedzieć w skrócie komuś dany film, to jakbym miała dziury w mózgu i nie pamiętała chronologicznie zdarzę… Na szczęście nie musiałam się niczego uczyć tylko pracowałam, bo z przyswajaniem wiedzy byłoby o wiele ciężej. Miałam też bardzo dużą ciekawość tego leku, codziennie czytałam o nim albo też się czułam winna, że go biorę, jakaś taka fobia, dusiła mnie od środka ponieważ tylko moja siostra wiedziała, że biorę lek… Często pytacie czy ten lek pomaga schudnąć, tak na początku nie chce się jeść (pewnie dlatego jest najczęściej przypisywany bulimiczkom), potem już też ta ochota na jedzenie jest, przytłumiona przez jakby odprężenie mozgo jakie daje lek, na pewno z rana jest większe takie działanie, więc o wiele mniej jadłam, też mniej piłam alkoholu, ponieważ nie potrzebowałam już takiego 'odprężenia'. Nie degenerowałam się, ciężko było mnie wyprowadzić z równowagi, co tez jest wielka zaletą leku, ponieważ przed terapią byłam bardzo nerwowa… i tak brałam ten lek, oczywiście nadal wymiotowałam ponieważ ciężko było mi zerwać z tym nawykiem… zdarzało się to coraz rzadziej. Dwa ostatnie miesiące już prawie w ogóle nie wymiotowałam :) Teraz jestem dwa miesiące po zakończeniu terapii lekiem (fluoksetyna ma przedłożone działanie, a więc nawet miesiąc po zaprzestaniu brania leku nadal on jest w organizmie), no więc przez ten lek straciłam wszelkie ambicje, kiedyś często chodziłam na siłownie, a podczas brania leku poszłam może ze 3 razy na bieżnie i po przebiegnięciu 2 km już mi się nie chciało (normalnie biegam 6 km), nie odczuwałam żadnego stresu, totalny chill, który mi w ogóle nie przeszkadzał… teraz jak jestem już po terapii za nic w świecie nie doprowadzę się do takiego stanu, że zacznę brać fluoksetyne. Kocham tą chęć życia, bycie ambitną, działać, po tej terapii mam wrażenie, że ten czas tak po prostu minął, a ja nic nie zrobiłam… Ale pewnie bez terapii byłoby jeszcze gorzej ze mną, także generalnie polecam branie leku, moi kochani każdy ma rożne schorzenia i nie ma co też się wzbraniać przed braniem leku, bo nasz organizm sam sobie może nie poradzić, warto mieć wokół siebie dobrych ludzi i wsparcie, mam nadzieje, że pomogłam, pozdrawiam.

   Odpowiedz

2. Skutecznosc

   5.5

   Brak skutków ubocznych

   0.9

   Oplacalnosc

   9.2

   Po dawce 20 mg straszne napady lęku, osłabienie.

   Odpowiedz

3. Skutecznosc

   8.3

   Brak skutków ubocznych

   4.2

   Oplacalnosc

   10

   Biorę od roku 20mg dziennie. Wydawało mi się, że nie ma skutków ubocznych, bo czułam się dobrze, ale dotąd wagę miałam stabilną, natomiast wygląda na to, że przez fluo „przyplątało” mi się ponad 5 kg dodatkowych kilogramów. Mam wrażenie, że lek spowolnił u mnie przemianę materii. Od kilku dni zmniejszyłam dawkę, co spowodowało zawroty głowy, ale do zniesienia. Gorzej, że w nocy.. zmoczyłam łóżko!
   Moczenie spotkało mnie już 2 lata temu, kiedy brałam przez 6 tygodni sertralinę. Lekarka uznała, że lek nie zawinił, ale po odstawieniu już problem się nie pojawił do wczoraj. Na mnie najlepiej działał citalopram. Po paroksetynie miałam taką senność, że nic nie mogłam robić. Z kolei wenlofaksyna powodowała powoli coraz większe zaparcia, których nie kojarzyłam z lekiem i BARDZO dziwne sny.

   Odpowiedz

4. Lek powoduje niestety spadek libido. W początkowej fazie bardzo się na nim chudnie, lecz niestety kolejne dawki nie dają już tego efektu, a waga wraca do normy.

   Odpowiedz

5. Witam. Mam 59 lat i zaczynam od dzisiaj brać Fluoksetynę. Nie myślałam, że kiedykolwiek będę musiała brać taki lek, ale stało się… przeżycia zawodowe, rodzinne zrobiły swoje. Trzymajcie za mnie kciuki, a za tydzień powiem Wam jak się czuję po tym leku. Zaczynam od 20 mg. Zawsze byłam wrogiem leków chemicznych (z wykształcenia jestem chemikiem). Mniejsze dolegliwości z pozytywnym skutkiem likwidowałam zdrowym jedzeniem i naturalnymi środkami. Pozdrawiam wszystkich.

   Odpowiedz